Όλοι μας γνωρίζουμε τί αντίκτυπο έχει η τελευταία ενέργεια του ΕΑ.
Όλοι μας μπορούμε να προβούμε σε μια απλή ανάλυση & να δούμε ποιός ωφελείται από την ενέργεια αυτή.
Σίγουρα δεν ωφελούνται κινήματα και αυτο-οργανωμένες κοινωνικές ομάδες από τα κάτω.
Σίγουρα δεν στρέφονται προς την ένοπλη βία περισσότεροι άνθρωποι βλέποντας την αναγκαιότητα του ένοπλου αγώνα.
Σίγουρα ωφελείται το Κράτος να δράσει αυθαίρετα,πέρα από κάθε έστω & ψευδεπίγραφη δημοκρατική αντιμετώπιση,απέναντι στους πολίτες που κατεβαίνουν στο δρόμο/προχωρούν σε καταλήψεις-απελευθερώσεις δημόσιων χώρων/συγκρούονται με τις δυνάμεις καταστολής.
Επειδή όμως ορισμένες φορές το παρελθόν μπορεί να μας διδάξει με χαρακτηριστική ευκολία κάποια πράγματα για το νεογέννητο παρόν,ακολουθούν κάποια λόγια από προκήρυξη της 17Ν.
"Είπαμε πιο πάνω ότι η λαϊκή βία είναι αναγκαία για να μπορέσει το λαϊκό κίνημα ν' αντιμετωπίσει τη βία του καθεστώτος σήμερα και στη μελλοντική φάση της επαναστατικής ανατροπής του. Αυτή σήμερα χρησιμοποιείται σε δυο επίπεδα. Απ τη μια στις ίδιες τις άμεσες λαϊκές κινητοποιήσεις όπου χρησιμοποιούνται αυθόρμητα απ' το λαό ορισμένες μορφές βίας κι απ' την άλλη στις οργανωμένες μορφές πούναι οι ενέργειες ένοπλης προπαγάνδας των οργανώσεων λαϊκής βίας.
Οι ιδιαίτερα οξυμένες ταξικές αντιθέσεις, η εκρηκτική κοινωνική κατάσταση εκφράζεται στο επίπεδο των άμεσων λαϊκών κινητοποιήσεων με βίαιες συγκρούσεις ενάντια στις δυνάμεις καταστολής του καθεστώτος. Ορισμένες μάλιστα παίρνουν μεγάλες διαστάσεις, μικρών εξεγέρσεων όπως τον Ιούλη 75, Μάη 76, Νοέμβρη 80 πούχουν ακόμη μεγαλύτερη σημασία αν αναλογιστούμε ότι αυτές γίνονται παρά το
σαμποτάρισμά τους απ' τα επίσημα κόμματα της αριστεράς. Άλλες που ξεκινάνε από άμεσα κοινωνικά προβλήματα ακόμη και δευτερεύοντα, αλλάζουν προοδευτικά χαρακτήρα και καταλήγουν κι αυτές σε βίαιες κι αιματηρές συγκρούσεις.
Σ' αυτές, παρ' ότι το άμεσο μαζικό κίνημα είναι απροετοίμαστο, χρησιμοποιούνται ορισμένες απλές μορφές βίας. Το ζήτημα λοιπόν που μπαίνει, κυρίως για τις νόμιμες οργανώσεις της άκρας αριστεράς είναι να προβλέψουν, να προετοιμάσουν και να οργανώσουν αυτές τις απλές μορφές βίας. Εφόσον τις περισσότερες φορές είναι σίγουρο ότι αυτές οι κινητοποιήσεις θα χτυπηθούν απ' τα ΜΑΤ, υποχρέωση τους είναι να μη τις αφήνουν ανυπεράσπιστες. Χρέος τους είναι να προβλέψουν ορισμένα απλά μέτρα, ορισμένους απλούς τρόπους άμυνας του, ώστε να μπορεί ν' αντισταθεί μ' επιτυχία στις επιθέσεις όπως αυτό έχει γίνει και σ' άλλες χώρες.
Και σ' αυτό όμως το τομέα σχεδόν τίποτε δεν έχει γίνει -όπως τόδειξε η 16 Νοέμβρη- απ τις νόμιμες αριστερίστικες οργανώσεις που κι εδώ δε διαφέρουν σε τίποτε απ' τα ρεφορμιστικά κόμματα. Και δεν είναι τυχαίο ότι δε μπόρεσαν να οργανώσουν μια μαζική διαδήλωση-απάντηση στο μακελειό την επόμενη, όπου θα μάζευαν κόσμο απ' τη βάση των κομμάτων (όχι απ' αυτούς πούταν στο Πολυτεχνείο αλλά απ' τις χιλιάδες που έρχονταν απ' τις γειτονιές γι' αυτήν ακριβώς την απάντηση και που οι
κομματικοί τελικά τους έστειλαν σπίτι τους). Γιατί απέναντι στα ΜΑΤ πούναι έτοιμα να σε σακατέψουν αν όχι να σε δολοφονήσουν, κανένας δε διατίθεται να βαδίσει και να συγκρουστεί ενδεχόμενα μαζί τους, με άδεια χέρια. Και η δικαιολογία ορισμένων ότι φταίει η απουσία ιδεολογικής καθαρότητας μόνον
ακράτητα γέλια θα προκαλούσε αν δεν αποκάλυπτε συνάμα την τραγική γύμνια τους.
Η εξάσκηση των μορφών βίας απ' το άμεσο μαζικό κίνημα στις διάφορες κινητοποιήσεις δεν πρέπει να συγχέεται με τις ενέργειες λαϊκής βίας που γίνονται απ' τις οργανώσεις. Γιατί οι πρώτες μπορεί να καταστούν αναγκαίες -ακόμη κι αν δε κατορθώσουν νάχουν άμεσα υλικά αποτελέσματα- απ' την ίδια τη διαλεκτική ανάπτυξη ενός μαζικού αγώνα με σκοπό την υποστήριξη ενός αιτήματος απέναντι σε μια επίθεση του καθεστώτος π.χ. να μη γίνει χαβούζα ή το πετροχημικό, τα ΜΑΤ επεμβαίνουν, ο λαός συγκρούεται με τα ΜΑΤ. Έχουν λοιπόν αμυντικό χαρακτήρα. Ενώ οι άλλες γίνονται σαν επιλογές για να προπαγανδίσουν τη λαϊκή βία. Και για να επιτευχθεί αυτή η προπαγάνδιση πρέπει νάχουν ξεπεραστεί ορισμένες πολιτικές δυσκολίες. Αλλιώς πρέπει να γίνεται άλλη επιλογή αφού αυτές οι ενέργειες
διαλέγονται απ' τις οργανώσεις, ανάμεσα σε μια σειρά δυνατές ενέργειες.
Οι ενέργειες λοιπόν λαϊκής βίας που γίνονται απ' τις οργανώσεις, δεν είναι όλες σωστές πολιτικά. Η υλική επιτυχία μιας ενεργείας παρ' ότι είναι απαραίτητη, δε συνεπάγεται αυτόματα και την πολιτική επιτυχία. Η χρήση βίας ενάντια σ' ένα καπιταλιστικό στόχο δε σημαίνει αυτόματα και πολιτικά αντικαπιταλιστική κι άρα επαναστατική ενέργεια για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν βρισκόμαστε σε μια φάση γενικευμένης χρήσης της λαϊκής βίας και γενικής επίθεσης απ' την εργατική τάξη και τους συμμάχους της ενάντια στο καθεστώς κι όπου ενδεχόμενα το οποιοδήποτε υλικό χτύπημα του ταξικού εχθρού, τον αποδυναμώνει κι άρα βοηθάει τον αγώνα, την επανάσταση.
Αντίθετα στη σημερινή φάση παρ' ότι έχουμε αύξηση των ενεργειών λαϊκής βίας, παρ' ότι αυτές επιβάλλονται απ' το ίδιο το λαϊκό κίνημα, αυτές έχουν προπαγανδιστικό χαρακτήρα. Κι αυτό σημαίνει ότι μια ενέργεια είναι πολιτικά σωστή, όταν πετυχαίνει αυτό το σκοπό της δηλ. την προπαγάνδιση της
αναγκαιότητας της λαϊκής βίας.
Αυτή όμως η προπαγάνδιση δεν πετυχαίνεται μέσω ενός κειμένου που βγάζουμε και το μοιράζουμε κι όπου εξηγούμε τους λόγους της ενέργειας κι αναπτύσσουμε τις απόψεις μας, παρ' ότι αυτό είναι απαραίτητο και πρέπει να γίνεται. Αυτή η προπαγάνδιση πρέπει κατ αρχή να επιτυγχάνεται απ την ποια την ενεργεία, τα αποτελέσματα της, την απήχηση της στα πλατιά λαϊκά στρώματα, απήχηση που με τη σειρά της επηρεάζει και το πιο στενό κύκλο των συνειδητοποιημένων αγωνιστών.
Αν αυτή η προπαγάνδιση δεν επιτευχθεί στη πράξη, επειδή π.χ. η ενέργεια περνάει απαρατήρητη, ή επιτευχθεί το αντίθετο δηλ. η προπαγάνδιση του ότι η λαϊκή βία είναι επιζήμια, λόγω των αρνητικών επιπτώσεων της ενεργείας στους εργαζόμενους ή στο μαζικό κίνημα του χώρου, τότε ό,τι και να λέμε στα κείμενα μας για να προπαγανδίσουμε τη οία, καμμιά αξία δεν έχουν, για τον απλό λόγο ότι
διαψεύδονται απ' την πράξη, απ' τα ποια τα αποτελέσματα της ενέργειας. "
Τώρα ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει τις συγκρίσεις του με την προκήρυξη-παρωδία του "Επαναστατικού" Αγώνα.
Η συνέχεια στις οθόνες σας
0 whispered:
Δημοσίευση σχολίου