Μια γλαφυρή διατύπωση για τα mass media και την "αντικειμενική" δημοσιογραφία

Γνωρίζετε έναν κύριο που ακούει στο όνομα John Swinton? Κατα πάσα πιθανότητα όχι, αλλά η ιστορία που παραθέτω και περιστρέφεται γύρω από αυτόν έχει διαχρονικό ενδιαφέρον.

Ο εν λόγω κύριος διετέλεσε αρχισυντάκτης στην εφημερίδα New York Times. Πριν βγεί στην σύνταξη, οργανώθηκε μια αποχαιρετιστήρια συγκέντρωση όπου ο Swinton κλήθηκε να εκφωνήσει τον κλασσικό εθιμοτυπικό λόγο. Κάποιος από τους καλεσμένους έκανε πρόποση για τον "ανεξάρτητο τύπο" και εν συνεχεία ο Swinton πήρε τον λόγο.

Ας τον αφήσουμε να μιλήσει λοιπόν..


Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, σε αυτή τη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας που να αποκαλείται ανεξάρτητος Τύπος. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω. 
Ούτε ένας ανάμεσά σας θα τολμούσε να εκστομίσει μια έντιμη γνώμη. Και αν τολμούσατε να την εκφράσετε γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι ποτέ δεν θα εμφανιζόταν τυπωμένη στο χαρτί. Πληρωνόμαστε αρκετά ώστε να κρατάμε την τίμια άποψή μας, έξω από την εφημερίδα για την οποία γράφω. Εσείς επίσης παίρνετε ικανοποιητικούς μισθούς για παρόμοιες υπηρεσίες. Και αν κάποιος τολμούσε ή ήταν τόσο τρελός ώστε να γράψει την τίμια γνώμη του, θα βρισκόταν πολύ σύντομα στο δρόμο…. 
Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται, να διαστρεβλώνει, να εξυβρίζει, να κολακεύει γονυπετής το Μαμωνά και να πουλάει τη Πατρίδα του για τον άρτο τον επιούσιο….Είμαστε υποτελείς. Όργανα των πλουσίων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε καραγκιόζηδες. Αυτοί οι άνθρωποι κινούν τα νήματα και εμείς χορεύουμε στο ρυθμό τους. Ο χρόνος, η ζωής μας, οι ικανότητές μας είναι ιδιοκτησία αυτών των ανθρώπων. ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΕΣ ΠΟΡΝΕΣ.


Τέτοιου είδους διαπιστώσεις βέβαια δεν ιδρώνουν το αυτί των εδώ εντεταλμένων γραφιάδων/τηλεδικαστών.

Τα συμπεράσματα δικά σας.